ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια κοινή μη μεταδοτική πάθηση του δέρματος που σχετίζεται με φλεγμονώδεις βλάβες. Είναι χρόνια - η οξεία φάση ακολουθείται από περιόδους ανακούφισης ή εξαφάνισης των συμπτωμάτων - και προκαλείται από συνδυασμό παραγόντων.

Η ασθένεια είναι ευρέως διαδεδομένη και είναι ελαφρώς πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Δεν θεραπεύεται πλήρως, αλλά είναι δυνατόν να ανακουφιστούν τα συμπτώματα και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Η ψωρίαση μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, η οποία είναι φλεγμονή των αρθρώσεων.

Συνώνυμα ρωσικά

Φολιδωτή λειχήνα.

Αγγλικά συνώνυμα

Ψωρίαση.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα και τα σημάδια της ψωρίασης εξαρτώνται από τον τύπο της ψωρίασης.

• Πλάκα ψωρίαση. Συνοδεύεται από συγκεκριμένους φλεγμονώδεις σχηματισμούς του δέρματος - ανυψωμένες, ωοειδείς, έντονα σκιαγραφημένες κοκκινωπές βλάβες, φολιδωτές και καλυμμένες με ασημί λέπια. Τις περισσότερες φορές, σχηματισμοί εμφανίζονται στην εξωτερική επιφάνεια των αγκώνων, των γόνατων, του τριχωτού της κεφαλής και του κορμού. Τα στοιχεία ενός εξανθήματος μπορεί να είναι επώδυνα και φαγούρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το δέρμα κοντά στις αρθρώσεις της πληγείσας περιοχής θα σκιστεί και θα αιμορραγεί.
• Guttate ψωρίαση. Αυτός ο τύπος σχετίζεται με την εμφάνιση στο σώμα πολυάριθμων βλατίδων (οζιδίων) πορτοκαλί-ροζ χρώματος, μεγέθους 1-10 mm. Το εξάνθημα εμφανίζεται συνήθως στον κορμό, τους ώμους και τους μηρούς, αλλά μπορεί να βρεθεί σε όλο το σώμα. Συνήθως επηρεάζει άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών και 2-3 εβδομάδες μετά από μολυσματικές ασθένειες της ανώτερης αναπνευστικής οδού, μετά από επιφανειακές βακτηριακές λοιμώξεις στον πρωκτό.
• Oriasisωρίαση των νυχιών. Χαρακτηρίζεται από συμπύκνωση, ξεφλούδισμα, αποχρωματισμό των νυχιών, αποχρωματισμό, κιτρίνισμα των νυχιών, παρουσία λεκέδων, σχηματισμό κοιλωμάτων, ρωγμές και βλάβες στα νύχια. Οι πλάκες των νυχιών καταστρέφονται, η ανάπτυξη των νυχιών διαταράσσεται, μπορούν να διαχωριστούν από το κρεβάτι των νυχιών. Εμφανίζεται στο 30-50% των ασθενών με ψωρίαση.
• Psoriasisωρίαση μεγάλων ρυτίδων. Σε αυτή την περίπτωση, οι δερματικές βλάβες εμφανίζονται με τη μορφή κόκκινων κηλίδων φλεγμονής στην περιοχή των μασχαλικών πτυχών, κάτω από τους μαστικούς αδένες, στις πτυχώσεις του λαιμού, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στην ακροποσθία. Μπορεί να εμφανιστούν ρωγμές στα άκρα και στο κέντρο των βλαβών. Τις περισσότερες φορές, η ψωρίαση με μεγάλες ρυτίδες εμφανίζεται σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα. Ο ιδρώτας και η τριβή κάνουν την ασθένεια χειρότερη.
• Psωρίαση του κεφαλιού. Συνοδεύεται από κοκκίνισμα του τριχωτού της κεφαλής, κνησμό, ξεφλούδισμα του τριχωτού της κεφαλής με εμφάνιση λευκών λέπια στα μαλλιά και τους ώμους - σωματίδια νεκρού δέρματος.
• Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Οι βλάβες του δέρματος συνοδεύονται από πόνο στις αρθρώσεις, πρήξιμο, καμπυλότητα και παραμόρφωση των αρθρώσεων. Οι αρθρώσεις των δακτύλων, των καρπών, των ποδιών, των αρθρώσεων του γόνατος μπορεί να επηρεαστούν.
• Φλυκταινώδης ψωρίαση. Αυτός ο τύπος χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα του δέρματος και σχηματισμό μεγάλου αριθμού φλύκταινων - μικρών κυστιδίων γεμάτων πύον. Οι σχηματισμοί μπορεί να εμφανιστούν στις παλάμες και τα πόδια ή σε όλο το σώμα. Όταν εμφανίζονται πολλαπλές φλύκταινες στο σώμα, πυρετός και αδυναμία ενώνονται.
• Oriωριασική ερυθροδερμία. Τμήματα του δέρματος γίνονται κόκκινα και μπορεί να εμφανιστούν πλάκες. Οι βλάβες συνήθως συνοδεύονται από έντονο κνησμό. Τις περισσότερες φορές, η ψωριασική ερυθροδερμία σχετίζεται με ηλιακά εγκαύματα ή κατάχρηση ναρκωτικών.

Συνήθως, σε διάφορους τύπους ψωρίασης, η ασθένεια εκδηλώνεται σταδιακά, οι βλάβες του δέρματος εξαπλώνονται και παρατηρούνται για αρκετές εβδομάδες. Στη συνέχεια, τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Τα συμπτώματα επανεμφανίζονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μετά την έκθεση σε παράγοντα που συμβάλλει στην ανάπτυξη ψωρίασης (ή αυθόρμητα).

Γενικές πληροφορίες για τη νόσο

Η ψωρίαση είναι μια κοινή μη μεταδοτική πάθηση του δέρματος που σχετίζεται με φλεγμονώδεις βλάβες.

Είναι χρόνια και συχνά επαναλαμβανόμενη - η οξεία φάση ακολουθείται από φάσεις εξασθένησης ή εξαφάνισης των συμπτωμάτων και τα συμπτώματα επανέρχονται μετά από λίγο.

Η ψωρίαση είναι συχνή, ιδιαίτερα σε άτομα ηλικίας 16-22 ετών, 57-60 ετών. Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε αυτό από τους άνδρες. Τα άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

Παρά το γεγονός ότι η ψωρίαση είναι συνώνυμη με την κλιμάκωση των λειχήνων, δεν είναι απολύτως μεταδοτική για τους άλλους.

Τα αίτια της ψωρίασης δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά. Η εμφάνισή του σχετίζεται με γενετική προδιάθεση, με δυσλειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος και με περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν το σώμα.

Η ανάπτυξη της ψωρίασης σχετίζεται με έναν από τους τύπους κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένων των Τ λεμφοκυττάρων) ενώ παρατηρείται υπερκινητικότητα των Τ κυττάρων. Συνήθως, ταξιδεύουν στο σώμα με το αίμα, αναγνωρίζοντας ξένες ουσίες - ιούς και βακτήρια. Στην ψωρίαση, τα Τ κύτταρα αρχίζουν να συσσωρεύονται στο δέρμα για άγνωστους λόγους. Η υπερκινητικότητά τους προκαλεί τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων στην πληγείσα περιοχή, διαταράσσει την κυκλοφορία νέων κυττάρων του δέρματος - σχηματίζονται πολύ πιο γρήγορα από το συνηθισμένο. Τα νεκρά κύτταρα του δέρματος στο μεταξύ δεν έχουν χρόνο να ξεκολλήσουν και να συσσωρευτούν στην επιφάνεια του δέρματος και να σχηματίσουν πλάκες.

Η ψωρίαση μπορεί να προκληθεί από οποιονδήποτε από τους ακόλουθους παράγοντες:

• Λοιμώξεις (αμυγδαλίτιδα, τσίχλα, HIV).
• Βλάβη στο δέρμα - κοπή, γρατζουνιά, δάγκωμα ή κάψιμο.
• Υποθερμία;
• Ηλιακό έγκαυμα;
• Συναισθηματικό στρες?
• Κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ?
• λήψη φαρμάκων (ανθελονοσιακά κ. λπ. ).

Ταυτόχρονα, ορισμένοι ασθενείς με ψωρίαση εμφανίζουν εξανθήματα χωρίς την προφανή επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων.

Υπάρχουν οι ακόλουθοι κύριοι τύποι ψωρίασης.

• Πλάκα ψωρίαση. Είναι το πιο συνηθισμένο.
• Guttate ψωρίαση. Συνήθως επηρεάζει άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών. Εμφανίζεται 2-3 εβδομάδες μετά τις μεταδιδόμενες μολυσματικές ασθένειες της ανώτερης αναπνευστικής οδού καθώς και μετά από επιφανειακές βακτηριακές λοιμώξεις στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό.
• Oriasisωρίαση των νυχιών.
• Ψωριατικη ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ. Σε αυτόν τον τύπο ψωρίασης, οι βλάβες του δέρματος συνοδεύονται από αρθρίτιδα - φλεγμονή των αρθρώσεων.
• Oriωριασική ερυθροδερμία. Κυρίως σε σχέση με ηλιακά εγκαύματα και κατάχρηση ναρκωτικών.
• Φλυκταινώδης ψωρίαση. Είναι αρκετά σπάνιο, σε σοβαρές περιπτώσεις απειλεί τη ζωή του ασθενούς.
• Psωρίαση του κεφαλιού. Σε αυτή την περίπτωση, κατά κανόνα, δεν συμβαίνει τριχόπτωση που σχετίζεται με ασθένειες, καθώς οι ρίζες των μαλλιών είναι πολύ βαθύτερες από τους φολιδωτούς σχηματισμούς.

Ταξινόμηση της ψωρίασης ανάλογα με τη σοβαρότητα της πορείας:

• μαλακό (επηρεάζεται λιγότερο από το 2% του συνολικού δέρματος).
• μέτρια (οι δερματικές βλάβες δεν καταλαμβάνουν περισσότερο από το 3-10% της επιφάνειας του δέρματος).
• σοβαρή ψωρίαση (επηρεάζεται περισσότερο από το 10% του δέρματος).

Ανάλογα με τον τύπο, τη θέση και την έκταση, η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές:

• Πύκνωση του δέρματος, προσθήκη δευτερογενούς λοίμωξης από ξύσιμο και ξύσιμο που προκαλείται από κνησμό στην ψωρίαση.
• ψυχικά προβλήματα (άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη, κοινωνική απομόνωση).
• Βλάβη στις αρθρώσεις (παραμόρφωση με δυσκαμψία και μειωμένη κινητικότητα της άρθρωσης).
• αυξημένος κίνδυνος ανάπτυξης διαφόρων ασθενειών και καταστάσεων: υψηλή αρτηριακή πίεση, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνος του δέρματος.

Η ψωρίαση είναι συνήθως σχετικά ήπια. Ωστόσο, για τους περισσότερους ασθενείς, η κοινωνική προσαρμογή γίνεται το κύριο πρόβλημα, ειδικά όταν υπάρχουν δερματικές βλάβες σε ορατές περιοχές του δέρματος - η εχθρότητα των άλλων στη φύση των δερματικών βλαβών, ο φόβος τους για μετάδοση (πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η ασθένεια δεν είναι μεταδοτικό).

Ποιος κινδυνεύει;

• Άτομα με κληρονομική προδιάθεση (περισσότερο από το 40% των ασθενών με ψωρίαση έχουν συγγενή με ψωρίαση).
• Άτομα με ιογενείς, βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις (στρεπτόκοκκος, τσίχλα, HIV κ. λπ. ).
• Συναισθηματικά στρεσαρισμένος.
• Παχύσαρκα και υπέρβαρα άτομα.
• Καπνιστής.
• Κατάχρηση αλκοόλ.
• Χρήση ορισμένων φαρμάκων (ανθελονοσιακά κλπ. ).
• Ηλιακό έγκαυμα.

διάγνωση

Η διάγνωση της ψωρίασης βασίζεται συνήθως στον τυπικό τύπο βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση της. Σε δύσκολες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν πρόσθετες εξετάσεις για να αποκλειστούν άλλες δερματικές παθήσεις.

Εργαστηριακή έρευνα

• Γενική ανάλυση αίματος. Με την ψωρίαση, μπορεί να ανιχνευθεί λευκοκυττάρωση και αναιμία.
• Ο ρευματοειδής παράγοντας (RF) είναι μια πρωτεΐνη της οποίας το επίπεδο στο αίμα μπορεί να αυξηθεί σε συστηματικές φλεγμονώδεις ασθένειες με βλάβη στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το αποτέλεσμα της εξέτασης για ψωρίαση είναι αρνητικό. Αυτό θα σας βοηθήσει να διαφοροποιήσετε την ψωρίαση από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, όπου είναι η αυξημένη RF.
• Ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων (ESR) είναι γενικά φυσιολογικός, με εξαίρεση την φλυκταινώδη ψωρίαση και την ψωριασική ερυθροδερμία.
• Ουρικό οξύ. Στην ψωρίαση, το επίπεδο ουρικού οξέος μπορεί να αυξηθεί (ειδικά στην φλυκταινώδη ψωρίαση), γεγονός που οδηγεί στο λάθος της ψωριασικής αρθρίτιδας για ουρική αρθρίτιδα, στην οποία η συγκέντρωση ουρικού οξέος αυξάνεται σημαντικά.
• Αντισώματα κατά του ιού HIV (ιός ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας). Η ξαφνική εμφάνιση ψωρίασης μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη από τον ιό HIV.

Άλλες μέθοδοι έρευνας

• Ακτινογραφία των αρθρώσεων. Επιτρέπει την εκτίμηση της σοβαρότητας της βλάβης των αρθρώσεων στην ψωριασική αρθρίτιδα.
• Βιοψία δέρματος. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, λαμβάνεται ένα μικρό δείγμα δέρματος για μεταγενέστερη εξέταση στο μικροσκόπιο. Γίνεται σε δύσκολες περιπτώσεις για τη διάκριση της ψωρίασης από άλλες δερματικές παθήσεις.

θεραπεία

Η θεραπεία για την ψωρίαση περιλαμβάνει τοπική θεραπεία δερματικών βλαβών, φαρμάκων, φωτοθεραπείας και πρόληψη έκθεσης σε παράγοντες που προκαλούν την εμφάνιση εξανθημάτων. Εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της ψωρίασης.

Για να απαλλαγείτε από τις βλάβες του δέρματος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαλακτικά (κρέμες, βαζελίνη, παραφίνη, φυτικά έλαια). Είναι πιο αποτελεσματικά όταν χρησιμοποιούνται δύο φορές την ημέρα μετά το ντους. Χρησιμοποιούνται επίσης σαλικυλικό οξύ, ανθραλίνη, παρασκευάσματα πίσσας, αλοιφές, διαλύματα, σαμπουάν με πίσσα άνθρακα. Αυτά τα ενεργά συστατικά έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και επιβραδύνουν το σχηματισμό νέων κυττάρων του δέρματος.

Η χρήση αλοιφών κορτικοστεροειδών καθιστά τη θεραπεία πιο αποτελεσματική. Ενδείκνυνται για ήπια έως μέτρια ψωρίαση. Ωστόσο, δεν συνιστάται η μακροχρόνια χρήση τους (σπατάλη του δέρματος, πιθανός εθισμός στα ναρκωτικά).

Η θεραπεία με φως - έκθεση του δέρματος σε υπεριώδη ακτινοβολία - μπορεί να είναι ευεργετική. Σε αυτή την περίπτωση, τα εγκαύματα πρέπει να αποφεύγονται.

Η τοπική θεραπεία των βλαβών σε πιο σοβαρές περιπτώσεις συνδυάζεται με τη χρήση φαρμάκων - ρετινοειδών, συμπληρωμάτων βιταμίνης D, μεθοτρεξάτης κ. λπ.

Η θεραπεία της ψωρίασης μπορεί να είναι δύσκολη επειδή η ασθένεια είναι χρόνια και επανέρχεται μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων. Η αποτελεσματικότητα μιας συγκεκριμένης μεθόδου θεραπείας εξαρτάται από την ευαισθησία του ασθενούς σε αυτήν.

Καθημερινά μπάνια (συνιστώνται λάδι μπάνιου, πλιγούρι βρώμης ή θαλασσινό αλάτι, πρέπει να αποφεύγεται το ζεστό νερό και τα scrubs) και οι ενυδατικές κρέμες μετά το μπάνιο μπορούν να βοηθήσουν να μαλακώσουν το δέρμα και να μειώσουν την ψωριασική φλεγμονή.

πρόληψη

• Αποφύγετε την υποθερμία, τα ηλιακά εγκαύματα.
• Αποφύγετε το συναισθηματικό άγχος όποτε είναι δυνατόν.
• Κόψτε το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ.
• Πάρτε ορισμένα φάρμακα (ανθελονοσιακά κ. λπ. ) με προσοχή.

Προτεινόμενες αναλύσεις

• Γενική ανάλυση αίματος
• Ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR)
• Ρευματοειδής παράγοντας
• Ουρικό οξύ ορού
• Συνδυασμός HIV 1, 2 Ag / Ab (προσδιορισμός αντισωμάτων έναντι του αντιγόνου HIV 1 και 2 και p24)